آزار و اذیت و خشونت جنسی
خشونت جنسی علیه زندانیان سیاسی در ایران رواج دارد.[۶۸] گفته می‌شود که توسط مقامات نادیده گرفته شده یا حتی تسهیل شده‌است.[۶۹] گزارش‌های منتشر شده به سازمان ملل نشان می‌دهد که تجاوز جنسی توسط بازجویان در ایران برای دهه‌ها مورد استفاده قرار گرفته‌است.[۷۰] در دهه ۱۹۸۰، پس از انقلاب اسلامی ایران، تجاوز جنسی به زندانیان سیاسی زن به حدی بود که حسینعلی منتظری، معاون وقت آیت‌الله خمینی، را بر آن داشت تا در نامه‌ای به تاریخ ۷ مهر ۱۳۶۵، مطالب زیر را به خمینی بنویسد: «آیا می‌دانستید در برخی از زندان‌های جمهوری اسلامی به زنان جوان تجاوز می‌شود؟»[۷۱] دو تن از اعضای جامعه حقوق بشر ایران، وکیل فمینیست و روزنامه‌نگار شادی صدر و وبلاگ نویس و فعال مجتبی ثمی نژاد مقالاتی را از داخل ایران به صورت آنلاین منتشر کردند مبنی بر اینکه تجاوز جنسی در زندان سابقه طولانی در جمهوری اسلامی دارد.[۷۱] مهدی کروبی در ۹ مرداد ۱۳۸۸ در نامه‌ای به رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام خواستار رسیدگی به زندان‌های ایران به دلیل احتمال شکنجه و به‌ویژه آزار جنسی مردان و زنان شد.[۷۲][۷۳] او در ۱۹ مرداد ماه به علی لاریجانی رئیس مجلس نامه نوشت و خواستار ملاقات با محمود احمدی‌نژاد رئیس‌جمهور، صادق لاریجانی رئیس قوه قضائیه، اکبر هاشمی رفسنجانی کشور شد تا شخصاً اسناد و مدارک خود را در مورد پرونده‌های جنسی ارائه کند.[۷۴]